آموزش‌های کودکان را از چه سنی شروع کنیم؟

وبلاگ آموزشگاه کودکان:آموزش‌های کودکان را از چه سنی شروع کنیم؟

این نکته بسیار مهم را همه ما می‌دانیم که کودک زیر ۷ سال را نباید به طور  مستقیم آموزش داد و برای آموزش او باید از روش‌های تخصصی و عینی کمک بگیریم. همچنین همه ما می‌دانیم که آموزش تنها به آموزش‌های رسمی محدود نمی‌شود.

اولین آموزش‌ها در خانواده و در محیط آرام خانه شکل می‌گیرد. مانند آموزش خوب زندگی کردن، خوب حرف زدن و در کل آموزش چگونه درست اندیشیدن را باید از‌‌ همان روزهای نخست کودکی در نهاد کودک جای دهیم تا با رشد روحی و روانی و فیزیکی او این امر مهم نیز به تکامل برسد و بعد سایر آموزش‌های جانبی را شروع کنیم. شایان ذکر است که آموزش کودک در این سنین صرفا به صورت غیرمستقیم و بیشتر از طریق تحریک تمام حواس پنجگانه‌اش باید صورت بگیرد، چون کودک مانند ما تجربه لازم برای تمرکز در کلاس آموزشی رسمی را به دست نیاورده است و شاید تحمل کلاس آموزشی برایش خسته کننده وکسالت‌آور باشد. پس بهتر است آموزش‌ها در خلال بازی باشد تا برای کودک ایجاد علاقه و انگیزه کند. آموزش در این زمان بسیار دشوار و  مهم است زیرا ریشه‌های آموزش را به وجود می‌آورد و باید کاملا تخصصی و تکنیکی باشد.

آموزش زبان دوم

کودک از بدو تولد حس شنوایی فوق‌العاده‌ای دارد که به او اجازه می‌دهد اصوات مختلف را از هم تشخیص دهد. اگر از‌‌ همان بدو تولد با کودک با دو زبان صحبت کنیم او توانایی درک هر دو زبان  پیدا می‌کند. این کودک دیر زبان باز خواهد کرد زیرا با دایره وسیعی از لغات مواجه می‌شود که باید آن‌ها را پردازش کند و در نتیجه دیر زبان باز می‌کند وگاهی لغات دو زبان را با هم مخلوط می‌کند، ولی بعد از مدتی و  در صورت مداومت کار برایش عادی می‌شود. این حالت کاملا طبیعی است و در ۴- ۳ سالگی از بین می‌رود. این نکته را به یاد داشته باشید که هرگز برای آموختن یا حرف زدن یک زبان نباید به کودک فشار آورد. همیشه با کوچک‌ترین پیشرفتش او را تشویق کنید و در صورت ناکامی‌اش در هیچ صورتی نگرانی خود را به او نشان ندهید زیرا ممکن است در حرف زدنش دچار مشکل شود. البته بهتر است آموزش زبان دوم را پس از تکمیل زبان اول و کامل شدن دایره لغات کودک آغاز کنیم، زیرا کودک معمولا در ۳ تا5/3سالگی به این مهارت دست می‌یابد. می‌توان هم‌زمان با شروع مهدکودک آموزش زبان دوم را آن هم به طور غیرمستقیم آغاز کرد و آموزش مستقیم را با شروع مدرسه ادامه داد.

آموزش نقاشی

از ۲سالگی می‌توان آموزش رنگ‌ها را به کودکان آغاز کرد زیرا کودک از لحاظ روانی و جسمی رشد می‌کند، ماهیچه‌هایش قوی می‌شود و از نظر بینایی چشمش توانایی دنبال کردن و هدایت دست به هر سمتی را که می‌خواهد، دارد. کودکان معمولا سعی می‌کنند خطوطی را از چپ به راست رسم کنند. از آنجا که نقاشی آغازی برای نوشتن است، لازم است کودک را به کشیدن نقاشی تشویق کرد. بهترین سن برای شروع آموزش نقاشی با هدف  ایجاد خلاقیت در کودک و نه نقاشی کردن در پایان ۴‌سالگی است. منظور از آموزش نقاشی تنها فراهم کردن فضایی برای رشد خلاقیت بچه‌ها از جمله نقاشی است. حتی والدین خود می‌توانند عهده‌دار این امر باشند. می‌توانید از موسیقی، تئا‌تر، بازی، ‌قصه، شعر و... استفاده کنید و فضایی را به وجود آورید تا کودک‌تان خود را با زبان تصویر آشنا کند. نقاشی یک زبان بین‌المللی است؛ زبانی برای گفتن ناگفته‌ها. بهتر است کودک تا ۳ سالگی از گواش، آبرنگ و مداد شمعی برای نقاشی استفاده کند و از 4.5 سالگی به بعد از مدادرنگی استفاده کند. می‌توانید پایین دیوار اتاقش را سرتاسر مقوا بچسبانید و او را توجیه کنید که فقط در آنجا مجاز است نقاشی کند.

آموزش مهارت‌ها و ارزش‌های اجتماعی

مهارت‌های زندگی دائما تذکر دادن به کودک نیست؛ این‌که به او بگوییم مودب باش، جلوی بزرگ‌تر بایست، درست بخور، درست بشین، این‌طوری حرف نزن، این‌طوری حرف بزن، سلام کن، خداحافظی نکردی. این‌ها نه تنها مهارت‌ها را بالا نمی‌برد بلکه اعتماد به نفس آن‌ها را نیز پایین می‌آورد. او برداشتی را که ما از هر کدام از باید‌ها و نباید‌ها داریم را ندارد. پس باید به صورت تجربی بیاموزد که ادب یعنی چه؟ تربیت یعنی چه؟ هرچقدر ما برایش توضیح دهیم او به درک درست نمی‌رسد و باید تجربه کند. اگرکودک ما سلام نکرد یا خداحافظی را فراموش کرد نشانه آن نیست که او بی‌ادب است و بی‌ادب می‌ماند. او هنوز درک درستی از این واژه‌ها ندارد یا شاید زمان استفاده مناسب از آن را نمی‌داد. در هر صورت او را به اجبار وادار به کاری که میل به انجام آن ندارد، نکنید. برای آموزش او روش ترغیب وتشویق بسیار مناسب است. هیچ‌ وقت برای انجام ندادن رفتارهای اجتماعی احساس شرم و گناه به او ندهید و از جملاتی مانند بد و زشت است و گناه و... استفاده نکنید. برای انجام کاری اصرار و خواهش نکنید چون نتیجه‌ای نخواهد داشت یا اگر هم داشته باشد موقتی است و زود از بین می‌رود.

آموزش موسیقی

بر اساس پژوهش‌های بسیار، درک موسیقی از دوران جنینی آغاز می‌شود. اما دریافت علائم صوتی و واکنش‌های ناشی از آن زمانی است که کودک قادر به تحلیل و تفکیک صدا‌ها و آوا‌هاست. بسیاری از کار‌شناسان آموزش و نیز روان‌شناسان در پی تحقیقات پژوهشگران بهترین سن آموزش موسیقی به کودکان را ۲ تا ۸ سالگی می‌دانند؛ البته باز هم به روش غیرمستقیم.

آموزش ورزشی

یکی از رشته‌های ورزشی مناسب برای سنین زیر پیش دبستان ژیمناستیک است تا مهارت‌ها و هماهنگی‌های حرکتی کودک تقویت شود. در بسیاری از مهد‌ها و باشگاه‌ها این کلاس‌ها دایر است و والدین می‌توانند از ۴ سالگی فرزندشان را در این کلاس‌ها ثبت‌نام کنند. البته از این سنین می‌توان کودک را با شنا نیز آشنا کرد.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

این 10 مهارت را به کودک بیاموزید

وبلاگ آموزشگاه کودکان:بهترین راه این است که خطراتی را که در کمین بچه‌هاست با زبانی قابل فهم برای آنها توضیح داد و بلافاصله روش‌های پیشگیری از این خطرات را هم به آنها آموزش داد و مهم تر از همه آموختن روش‌های محافظت از خود، شاید مهم‌ترین کاری باشد که والدین برای فرزندان‌شان انجام می‌دهند؛ حتی مهم‌تر از فراهم کردن خورد و خوراک و پوشاک مناسب....

 

البته همین‌ مهم‌ترین وظیفه، سخت‌ترین هم هست؛ چون اگر قرار باشد همه خطرات پیرامون کودک را به او توضیح بدهید، این کار آثار روانی نامطلوبی به جا می‌گذارد. در واقع کودک دیگر به هیچ چیز و هیچ کس اعتماد نخواهد داشت و یک احساس اضطراب و ترس همیشگی، با او همراه خواهد بود اما اگر از گفتن این خطرات صرف‌نظر کنید، باز هم این کارتان عواقب خاص خودش را خواهد داشت.

 

به گفته کارشناسان و روان شناسان ، در چنین مواردی باید خیلی حساب شده و منطقی با بچه‌ها صحبت کرد.. هیچ‌گاه نباید برای هوشیار کردن کودکان قصه‌های ترسناک برای آنها تعریف کرد چون این داستان‌ها بچه‌ها را در وحشت و اضطراب رها می‌کند و هیچ راه‌حلی به آنها یاد نمی‌دهد. در این خصوص می‌توان به 10 مهارت مهمی که پدران و مادران وظیفه دارند به فرزند خود آموزش بدهند، اشاره کرد.

 

1.احساس امنیت

 

باید به فرزند خود بیاموزید که هر انسانی حق و حقوقی دارد؛ از جمله حق نفس کشیدن، حق زنده ماندن و بسیاری حقوق دیگر. کودک باید بداند که حق امن ماندن و امنیت داشتن جزو حقوق طبیعی اوست و دیگران وظیفه دارند این حق او را به رسمیت بشناسند و رعایت کنند.

 

2.محافظت از بدن خود

 

کودک باید بداند که صاحب تمام بدن خود است و کسی حق ندارد بدون رضایت او و والدین‌اش، بدن وی را لمس کند.

3.کمک گرفتن از دیگران در برابر باج‌گیرها

 

افرادی که از بچه‌ها باج‌گیری می‌کنند از لحاظ روانی افرادی ترسو هستند که در برابر جمع هراسان می‌شوند و پا به فرار می‌گذارند. باید به کودک خود آموزش دهید که در چنین مواردی از دوستان نزدیک خود کمک بگیرد و حتما مساله را با مسوولان مدرسه یا با پدر و مادر در میان بگذارد. البته حتما به کودک بگویید در مواردی که باج‌گیرها برای او تهدید جانی داشتند مقاومت نکند. گاهی بچه‌ها از ترس اینکه به خاطر از دست دادن وسایل‌شان توسط والدین خود تنبیه شوند، به هیچ عنوان تسلیم نمی‌شوند و این بسیار خطرناک است.

 

4.گفتن حقیقت

 

اگر با فرزند خود مرتب صحبت کنید و همیشه به او یادآور شوید که پشتیبان همیشگی او در زندگی هستید، کودک هم یاد می‌گیرد مشکلات و رازهای خود را با شما در میان بگذارد و از شما کمک بگیرد.

 

5.مورد قبول قرارگرفتن

 

اگر فرزند شما مساله‌ای را که او را آزار می‌دهد یا باعث اضطراب او می‌شود برای شما تعریف کرد حتی اگر خیلی هم پیش‌پا افتاده بود هیچ‌گاه به او نخندید یا واکنشی نشان ندهید که او احساس حماقت کند چون این کار شما باعث می‌شود کودک کم‌کم مشکلات خود را بروز ندهد و اگر زمانی مورد آزار و اذیت واقعی هم قرار گرفت با شما مشورت نکند.

 

6.راز دار نبودن

 

همیشه برنامه‌های تلویزیونی بچه‌ها یا حتی خود والدین، کودکان را به رازدار بودن تشویق می‌کنند و به کودکان می‌آموزند این رازداری باعث اعتماد دیگران به آنها می‌شود اما باید به فرزندان خود تاکید کنید که هیچ رازی نباید بین آنها و افراد بزرگ‌تر دور از چشم والدین وجود داشته باشد چون اکثر افرادی که کودک آزاری می‌کنند، به کودک می‌گویند بوسیدن یا تماس بدنی بین ما، رازی است که غیر از ما دو نفر کسی نباید آن را بفهمد.

7.مهارت «نه» گفتن

 

برخی والدین به فرزندان خود می‌آموزندکه همیشه باید به حرف بزرگ‌ترها گوش کرد و همیشه حق با بزرگ‌ترهاست اما در واقع، این آموزش کاملا غلط است و کودک باید یاد بگیرد که گاهی هم به خواسته‌های دیگران «نه» بگوید چون در غیر این صورت کودک خود را تسلیم هر نوع خواسته‌ بیمارگونه و آزاردهنده‌ای خواهد کرد.

 

 

8.مخالفت با تماس بدنی

 

هر کودکی باید بداند که هیچ کس حق ندارد او را به زور ببوسد یا در آغوش بگیرد. باید به فرزند خود بیاموزیم که اگر فردی او را مجبور به انجام چنین کارهایی کرد، حتما به پدر و مادر یا بقیه اعضای خانواده اطلاع دهد.

 

9.صحبت نکردن با غریبه‌ها

 

کودکان هیچ‌گاه نباید با افراد غریبه صبحت کنند یا هدیه‌ای از آنها دریافت کنند حتی یک شکلات یا آدامس. البته به کودک خود آموزش دهید که گاهی استثناهایی هم وجود دارد. مثلا اگر در خیابان گم شد، باید پیش پلیس برود و از آنها کمک بخواهد.

 

 

10.قانون‌شکنی

 

به کودکان خود آموزش بدهید که در مواقع خطر اجازه دارند هر قانونی را زیر پا بگذارند. حتما به آنها بفهمانید که در شرایط بحرانی هر کاری برای نجات خود انجام دهند، با پشتیبانی کامل شما همراه است. مثلا می‌توانند فرار کنند، خیلی بلند فریاد بکشند، دروغ بگویند و...

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

عکاسی تبلیغاتی از لوازم آرایشی و بهداشتی

آموزشگاه عکاسی تبلیغاتی

عکاسی تبلیغاتی از لوازم آرایشی و بهداشتی تاثیر گذار ترین روشی است که در جذب مخاطب می توان از آن استفاده نمود. در عکاسی از لوازم آرایشی و بهداشتی مهمترین موارد که در تصویر می بایست نمایش داده شوند، برند و نوشته های منحصر به فردی است که مخصوص به آن محصول می شود. علاوه بر نوشته ها و پوشش آن می بایست بیننده با یک نگاه بفهمد که کارایی محصول شما دقیقا چیست. در نظر بگیرید از کرم عکسبرداری می نمایید که مخصوص رفع خشکی دست و پا می باشد، از این رو بهتر است تصویری مناسب و معقول از کرم و پا یا دست بگذارید تا بیننده به خوبی متوجه کارکرد آن شود.یکی از مهمترین موارد که در عکاسی صنعتی یا تبلیغاتی از لوازم آرایشی و بهداشتی تاثیر ویژه ای در نشان دادن کارایی و تبلیغات آن محصول دارد این است که از مدل یا شخص معروفی برای برند محصول خود استفاده نمایید.معمولا عکاسی از لوازم آرایشی و بهداشتی در استودیو انجام می گیرد. مخصوصا برای عکاسی از محصولات بهداشتی و آرایشی از خیمه عکاسی و نورپردازی ویژه ای استفاده می شود تا تصویری با کیفیتی ویژه از سوژه مورد نظر شما ایجاد گردد. پس زمینه ی روشن برای لوازم بهداشتی و آرایشی خانم ها جلوه ی بهتری ایجاد می نماید. خلق ایده هایی هیجان انگیز و تا حدی اغراق آمیز، جلوه ی بسیار زیبایی در تصویر ایجاد می نماید. در عکاسی صنعتی از لوازم بهداشتی و آرایشی می بایست هم از پوشش اصلی و هم از جعبه آن و از زوایای مختلف آن محصول عکسبرداری انجام گردد تا بیننده اصل کالای شما را از تقلبی آن به خوبی تشخیص دهد. این مجموعه با کادری توانمند و خلاق در حیطه ی عکاسی با رعایت تمامی قوانین و ضوابط کشور، تصویری خیره کننده و گویا را از محصول شما به تصویر خواهد کشید.

کانون تخصصی آموزش عکاسی مرداد
برای  مشاهده آمورش های بیشتر برروی >>عکاسی تبلیغاتی<< کلیک کنید

4 پرسش اساسی درباره آموزش موسیقی به کودکان

4 پرسش اساسی درباره آموزش موسیقی به کودکان

تابستان که می‌شود بعضی ها تصمیم می‌گیرند جهت استفاده بهینه از اوقات فراغت، فرزندانشان را به انواع و اقسام کلاس‌ها، از جمله کلاس موسیقی بفرستند،  اما آیا بچه‌ها هم دوست دارند موسیقی‌دان باشند؟ حالا هم که سه ماه طلائی تابستان فرارسیده و بهترین فرصت برای فرستادن بچه‌ها به انواع و اقسام کلاس‌ها پیش آمده، خیلی ها فرزندشان را در یک کلاس موسیقی ثبت نام می‌کنند به این امید که اول مهر یک نوازنده همه فن حریف تحویل بگیرند.

در ادامه، سوال‌های مهمی را که ممکن است برای در مورد آموزش موسیقی به کودکان در ذهن هر پدر یا مادری ایجاد شود و جواب‌هایی را که به موسیقی‌دان شدن فرزندتان کمک می‌کند، می‌خوانید.

کی شروع کنیم؟

کودک شما باید دست‌کم شمارش اعداد تا 10 و الفبا را آموخته باشد و بتواند برای 10 تا 15 دقیقه، روی درس تمرکز کند. بنابراین بهتر است اولین سعی جدی شما برای آموش موسیقی به کودکان زودتر از شش یا هفت سالگی نباشد؛ چون بیش‌تر بچه‌ها، اراده و استعداد لازم برای یادگیری را تا قبل از این سن ندارند. اگر آموزش را خیلی زود شروع کنید، روند یادگیری، خسته‌کننده، آهسته و آزاردهنده خواهد بود و ارزش وقت گذاشتن و پول خرج کردن را ندارد. بچه‌های هفت سال به بالا، نتیجه تلاش‌شان را زودتر می‌بینند.

آیا فرزند من با استعداد است؟

برای یادگیری موسیقی، داشتن دو نوع استعداد که یکی استعداد ذاتی و دیگری استعداد نواختن آلات موسیقی است، اهمیت دارد. به عقیده او، کودکانی که استعداد موسیقی را به‌طور ذاتی دارا باشند، راحت‌تر و سریع‌تر، نواختن را می‌آموزند. با این حال، بچه‌های زیادی هم هستند که حتی استعداد ذاتی ندارند، اما می‌توانند با تلاش، استعداد نواختن و کار کردن با آلات موسیقی را در خود افزایش دهند. پس استعداد داشتن، به‌تنهایی، موفقیت را به وجود نمی‌آورد و تمرین و تلاش مستمر، لازم است.

چطور یک معلم موسیقی مناسب انتخاب کنیم؟

بهترین معلم موسیقی کسی است که به‌راحتی، با شما در مورد علاقه و استعداد فرزندتان بحث کند و فقط یک چهارچوب خشک و قانونمند برای آموزش نداشته باشد. او باید آن‌چه را که کودک شما به آن علاقه‌مند است، آموزش دهد. بچه‌ها، گاهی نیاز دارند فراتر از کلاس پیش بروند و نت‌های دیگری را علاوه‌بر دروس خود، تمرین کنند تا کمی هم از آموختن لذت ببرند. معلمی را انتخاب کنید که خلاقیت داشته باشد و راه‌های گوناگونی برای شاد کردن محیط آموزشی به کار ببرد.


چقدر تمرین لازم است؟

تمرین مستمر، یکی از کلیدهای اساسی موفقیت است، اما تمرینی که موثر باشد، یعنی در زمان کم‌تر، نتیجه بهتری داشته باشد، بسیار مهم‌تر است. به فرزندتان اجازه دهید روزانه، قسمتی از نُت را تمرین کند و درست بنوازد؛ حتی اگر با 10 دقیقه تمرین، به نتیجه لازم رسید! تکرار کردن بیهوده که نتیجه‌ای هم ندارد، فقط او را خسته می‌کند. به او اجازه دهید گاهی اوقات، نت‌های خودش را بنوازد و موسیقی را که از نت‌های گوناگون و ساختگی خودش، به وجود می‌آید، تجربه کند و لذت ببرد.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

آموزش رفتار به کودکان نوپا!

 

وبلاگ آموزشگاه کودکان: آموزش رفتار به کودکان نوپا!

آموزش رفتارها به مانند دیگر ابعاد تربیت و پرورش هرگز امری سهل و آسان نیست اما در اینجا به ارائه چند نکته صحیح و آزمایش شده می پردازیم تا یاریگر شما در اجرای این امر خطیر باشد.

  

هیچ گاه برای آموختن رفتارهای خوب به کودکان نوپا زود نیست . حتی کودکانی که هنوز قادر به صحبت کردن نیستند یاد می گیرند که با کمک دستانشان ارتباط برقرار کرده و منظورشان را برسانند . از آن جایی که برای همه ما یادگیری مفهوم شرکت داشتن و به اشتراک گذاشتن درسی در ازای زندگی است، در دوره سنی شیرین بین 2 تا 4 سال بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است . هم چنین احوالپرسی صمیمانه خصلتی است که بسیاری از افراد کوچکتر می توانند به مدیریت آن بپردازند، اگر بر مبنای یک سری اصول و قواعد تشویق به انجام آن شوند.

 

آموزش رفتارها به مانند دیگر ابعاد تربیت و پرورش هرگز امری سهل و آسان نیست.

  

اما در اینجا به ارائه چند نکته صحیح و آزمایش شده می پردازیم تا یاریگر شما در اجرای این امر خطیر باشیم.

 

با سه جمله کوتاه " لطفاً ، متشکرم و معذرت می خواهم " شروع کرده و وقتی کودکتان معنای این جملات را درک کرد جملات بیشتری را معرفی کنید

 

کودکی که صحبت نمی کند با یادگیری اندکی زبان نشانه می تواند با این جملات ارتباط برقرار کند . به عنوان مثال وقتی از کلمه لطفاً استفاده می کنید همزمان با حرکات بدن علامت آن را بکشید . این کار موجب تقویت علامت و جملات شفاهی و کلامی می گردد و راهی برای برقراری ارتباط به کودک ارائه می کند . با تکرار این موضوع کودک آن نشانه را یاد می گیرد و هنگامی که می خواهد چیزی درخواست کند از آن علامت که به معنای لطفاً می باشد استفاده می کند .

 

مصر و ثابت قدم باشید : یعنی زمانی که رفتاری را معرفی می کنید به آن پایبند باشید و آن ویژگی و خصلت را چندین بار در روز آموزش داده و تمرین نمایید و آن را بخشی از رفتار فردی نمایید. شاید این کار زمان بر باشد اما کودکان بسیار باهوش هستند و گیرایی بالایی دارند . آموزش زود هنگام رفتارها بسیار با صرفه تر از فراگرفتن آنها در بیرون خانه است .

 

مدل و الگوی کودکتان باشید : از آن جایی که کودکان آیینه تمام نمای نوع رفتار و گفتار شما هستند باعث می شوند که شما مراقب رفتار و گفتارتان باشید و موجب بهبود شما می شوند.

 

در مقابل رفتارهای کودک بازبرخوردهایی مثبت داشته باشید: هنگامی که کودکتان برای ادای کلماتش از زبان اشاره استفاده می کند و یا با صبورانه ایستادن در صف و کمک به دوستی که در حال جمع آوری اسباب بازی هایش می باشد به نمایش صفت خود کنترل گری می پردازد بازخورد های مثبتی داشته باشید . بگذارید بدانند که چه رفتارهای مودبانه و محترمانه ای نسبت به دیگران دارند .

 

شکل گیری رفتارهای مثبت یک شبه اتفاق نمی افتد اما وقتی این رفتارها را در عمل می بینید بسیار افتخار خواهید کرد . دیدن نتیجه کارتان در بیرون از منزل ، در ارتباط با دیگران و یا به هنگام ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ خیلی عجیب نیست

 

اوقات شاد و مفرحی را با او داشته باشید : به خاطر داشته باشید که آموزش رفتارها به کودکان اولین مرحله در ترغیب کودکان به بررسی ماورای خودشان می باشد . برخی خانواده ها مشتریان ضد رفتارهایی هستند که همه قوانین را نقض می کند. به منظور تقویت رفتارهای مثبت از جداول هفتگی استفاده نمایید .

 

شکل گیری رفتارهای مثبت یک شبه اتفاق نمی افتد اما وقتی این رفتارها را در عمل می بینید بسیار افتخار خواهید کرد . دیدن نتیجه کارتان در بیرون از منزل ، در ارتباط با دیگران و یا به هنگام ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ خیلی عجیب نیست

 

نکات مهم:

 

** آموزش کودک را از 6 ماهگی وی می توانید شروع کنید . وقتی آنها عباراتی و اشاره هایی چون " بیشتر ، بخور " را یاد گرفتند به معرفی و آموزش عباراتی چون " لطفاً ، ممنونم ، سهم " بپردازید .

 

** مزایای آموزش زبان نشانه به کودک بسیار زیاد است . وقتی آنها بزرگتر شدند از گوشه اتاق می توانید به آنها

 

بفهمانید که تشکر کنند و یا در درخواست هایشان از عبارت " لطفاً " استفاده نمایند .

 

** برای آموزش اهمیت خوب رفتار کردن، از هر فرصتی استفاده نمایید .تا سن 1 سالگی کودک زمان صرف 3 وعده غذا و 2 میان وعده فرصتهای خیلی خوبی برای تمرین هستند .

 

**در دنیای خودتان به هنگام صحبت با دیگران مثل همسر ، بستگان و دوستان هم بصورت گفتاری و هم به صورت زبان اشاره از عباراتی چون " لطفاً " و " متشکرم " استفاده نمایید . در این صورت کودکان شاهد و ارزیاب آنچه می خواهید به آنها آموزش دهید خواهند بود . از پرستاران و مراقبان دیگز کودک هم بخواهید که به شما ملحق شوند .

  

** وقتی حواس کودک متوجه یک وسیله یا رفتار نادرست شده است بطور غیرمستقیم و به گونه‌ای که متوجه نشود، حواسش را از آن موضوع خاص پرت کنید.

 

**موضوعات و ابزار وسوسه کننده ای که کودک در برابر آن نمی تواند استقامت کند از دسترس او دور نگه داریدب برای مثال ابزاری مثل تلفن همراه و یا وسایلی را که احتمال بلعیده شدن و ایجاد خفگی در کودک را دارند، در دسترس قرار ندهید.

 

** اگر کودک رفتارهایی انجام می دهد که برای شما قابل قبول نیست خود را با این رفتارها سازگار نشان دهید و از مخالفت علنی پرهیز کرده و در عوض مثال های مناسبی برای کودک آماده کرده و مثال ها را در مواقع مناسب برای او نقل کنید.

 

** هرگز کودک را تنبیه نکنید. این روش به هیچ وجه و در هیچ شرایطی جواب نمی دهد. همراه با تحسین ، تمرین و صبر پیش بروید .

 

**الگوی رفتاری فرزندانتان باشید . کودکان بطور کلی مثالهای والدین شان را دنبال می کنند . بنابراین مراقب باشید که الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

آموزش زبان به کودکان... چه وقت و چگونه؟

آموزش زبان به کودکان... چه وقت و چگونه؟

کودکان از زمان تولد توانایی شنوایی فوق‌العاده‌ای دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد اصوات مختلف را از هم تشخیص دهند. در صورتی که از زمان تولد با کودکی به 2 زبان صحبت شود، او به طور طبیعی قادر به درک هر دو خواهد بود. کودکانی که دو زبان را حین تولد می‌شنوند معمولا دیرتر به حرف می‌آیند. دلیل آن هم مواجه‌شدن کودک با دایره وسیعی از لغات است که باید آنها را درک و بیان کند. گاهی نیز کودک دو زبان را با هم مخلوط می‌کند. این حالت کاملا طبیعی است و در 3، 4 سالگی از بین می‌رود. هرگز برای آموزش کودکان، به عنوان مثال آموختن یا حرف زدن یک زبان نباید به کودک فشار آورد. اگر کودک حس کند والدین از پیشرفت‌ نکردن او نگران هستند، ممکن است دچار اختلالات تکلمی شود. اگر مجبور شدید به کشور دیگری مهاجرت کنید برای اینکه کودک شما زبان را بیاموزد کافی است یکی از والدین به زبان مادری و دیگری به زبان خارجی صحبت کند تا کودک آرام‌آرام با زبان بیگانه خو بگیرد. به محض تکمیل زبان اول، معمولا در 3 سالگی و با شروع مهدکودک می‌توان آموزش کودکان برای زبان دوم را آغاز کرد و خیلی خوب است که با آغاز مدرسه بچه‌ها از کلاس‌های زبان دوم هم استفاده کنند.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

۱۲ توصیه تکمیلی برا آموزش دستشویی رفتن کودکان

آموزشگاه کودکان

12توصیه تکمیلی برا آموزش دستشویی رفتن کودکان

۱. به کودکتان فرصت دهید: برای آنکه کودک توالت‌رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و سیستم عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار می‌کند یعنی مثانه یا روده‌ها به محض پرشدن، خالی می‌شوند. تقریبا در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا می‌کند و می‌توانند ادرارشان را کنترل کنند.

۲. از فصل تابستان استفاده کنید: فصل تابستان، بهترین زمان برای گرفتن کودک از پوشک است. کودک را تشویق کنید اگر ادرار یا مدفوع دارد، بگوید. چند ساعت در روز او را باز بگذارید.

۳. به او آموزش دهید: برای کودکتان یک صندلی توالت کوچک بخرید و به او یاد دهید که هر زمان احساس نیاز کرد، روی آن بنشیند. می‌توانید این صندلی را در حمام، دستشویی یا اتاق خود کودک قرار دهید.

۴.مثل بزرگ‌ترها با او رفتار کنید: اگر فرزندتان به تکامل مغزی رسیده اما هنوز توالت رفتن را نیاموخته، او را همراه با خواهر یا برادرزاده‌هایتان به مسافرت ببرید. بودن در کنار کودکان بزرگ‌تر و دیدن آنها باعث می‌شود کودک شما نیز از رفتارهای آنها تقلید کند. فقط مراقب باشید رقابت ایجاد نشود یا اگر فرزندتان اختیار خود را از دست داد، مسخره‌اش نکنید.

۵.اجازه ندهید بیش از ۱۰دقیقه روی صندلی بنشیند: اگر از کودکتان خواستید روی صندلی توالت بنشیند، اما ۱۰دقیقه گذشت و او کاری نکرد، مجبورش نکنید تا همچنان روی صندلی بماند. صندلی توالت او را جمع کنید و ساعتی بعد دوباره از او بخواهید این کار را انجام دهد.

۶.به او اطمینان دهید: برخی کودکان از مدفوع یا ادرارکردن می‌ترسند چون هنوز نمی‌دانند بدن آنها مواد مضر را دفع می‌کند و فکر می‌کنند قسمتی از بدنشان را از دست می‌دهند. ماجرا را برای آنها توضیح دهید تا ترسشان از بین برود.

۷.لباس‌های راحت تن او کنید: وقتی توالت رفتن را به کودک آموزش می‌دهید لباس‌های راحت تن او کنید تا بتواند بلافاصله آنها را دربیاورد. فاصله زمانی بین حس کودک برای توالت رفتن و انجام این کار گاهی بسیار کوتاه است. در تابستان فقط یک شورتک پای او کنید تا بلافاصله بتواند آن را دربیاورد.

۸.تشویقش کنید: برای آموختن پاکیزگی باید کودک را تشویق کرد. تشویق‌های زبانی مثل «تو بزرگ‌شده‌ای» «مایه افتخار هستی» در کنار تشویق‌های عملی! مثلا هر بار که کودکتان ادرار یا مدفوعش را کنترل کرد، به او امتیاز بدهید و بعد از هر ۱۰-۵ امتیاز برایش هدیه بخرید.

۹.پوشک‌های شورتی بخرید: در طول زمانی که قرار است پاکیزگی را به فرزندتان آموزش دهید، از پوشک‌های شورتی استفاده کنید تا هم مطمئن باشید همه‌جا را کثیف نمی‌کند هم بتواند در صورت تمایل فورا آن را درآورد.

۱۰.سرزنش نکنید: شاید کودک برای چند روز اختیار مدفوع و ادرارش را به دست بیاورد اما بعد از آن دوباره نتواند خود را کنترل کند. در این صورت او را سرزنش نکنید و فقط مرتب توالت‌رفتن را به او یادآور شوید.

۱۱.ترس‌هایش را از بین ببرید: اگر کودکتان از ریختن آب بعد از اجابت‌مزاج می‌ترسد، به او آموزش دهید آب برای شستن و پاک‌کردن است و وقتی روی توالت نشسته آسیبی به او نخواهد زد.

۱۲.عصرها او را کنترل کنید: کودکان در ۳ سالگی تقریبا کنترل ادرار و مدفوع را می‌آموزند اما باز هم کنترل این مساله طی شب کار آسانی نیست و بیشتر کودکان یا آنقدر هوشیار نیستند که خود را کنترل کنند یا توانایی برخاستن از خواب را ندارند. شب‌ها کودکتان را پوشک کنید و برای چند ماه عصرها که او را می‌خوابانید، مراقب کنترل ادرارش باشید. اگر لباس‌های او هنگام بیدارشدن خشک بودند، یعنی شب‌ها هم می?شود خیالتان راحت باشد.

چگونه به کودکانمان آموزش دهیم از آزار جنسی در امان باشند؟

وبسایت آموزشگاه کودکان در این ساعت قصد دارد با نکاتی مهم مهمان شما کاربران عزیز باشد که شاید دغدغه ی خیلی از خانواده ها باشد.امیدوارم این مطلب کارآمد باشد و به همه خانواده های عزیز کمک بکند.

همه ما از شنیدن خبر های آزار جنسی کودکان، بهت‌زده می شویم؛ مخصوصا مایی که فرزندان کم سن و سال داریم و دائم در این کش و قوس هستیم که چطور می‌توانیم هم از کودکانمان به نحوی شایسته مراقبت کنیم و هم کم‌کم از آنها فاصله بگیریم تا مستقل شدن را یاد بگیرند و مثلا برخی رفت و آمد‌ها و تنها ماندن‌ها و... را تجربه کنند.
 
واقعیت این است که والدین هرقدر هم مسوول و مراقب باشند، نمی‌توانند تا همیشه فرزندانشان را در برابر همه خطراتی که ممکن است در محیط وجود داشته باشد، محافظت کنند. البته تا زمانی که کودک زیر 5 سال است، نیاز به مراقبت شدید دارد اما از آن به بعد، والدینی در مراقبت از فرزندانشان موفق‌ترند که کودکانشان را آگاه و بخشی از این مراقبت را به خود کودک واگذار کرده باشند. آن بخش از مراقبت که به کودک واگذار می‌شود، درواقع، شناسایی زنگ خطرهاست. همین که کودک نشانه‌ها را بشناسد، احتمال در معرض خطر قرار گرفتنش کاهش پیدا می‌کند.
 
البته این‌کار باید به روش درست انجام شود چون ممکن است کودک مضطرب شود و بترسد و احساس ناامنی کند. بیشتر افرادی که قصد آزار جنسی کودک را دارند، از قبل برنامه‌ریزی می‌کنند. قربانیان را به طرف خود جلب می‌کنند، آنها را تنها گیر می‌اندازند و کودکان ساده و آسیب‌پذیر را انتخاب می‌کنند که به‌راحتی بتوانند آنها را تحت‌تاثیر قرار دهند و مطمئن باشند بعد از سوءاستفاده صدایشان درنمی‌آید.

بزهکاران جنسی برای ترغیب کودک ابتدا از مشوق‌های غیرجنسی، مثل خریدن اسباب‌بازی، خوراکی یا زبان‌بازی استفاده و بعد به‌طور تدریجی گفت‌وگو درباره‌ موضوعات جنسی را در قالب شوخی و تک‌جمله‌های گذرا آغاز می‌کنند. پیشرفت از نوازش‌های غیرجنسی به نوازش‌ها و لمس کردن‌‌های جنسی کشانده می‌شود و قصد فرد آزاررسان، حساسیت‌زدایی و عادت دادن کودک به این رفتارهاست.
 
اینجا همان جایی است که یک کودک آگاه و آموزش‌دیده که با او در این‌باره صحبت شده، متوجه جریان می‌شود و به کمک بزرگ‌ترهایش می‌تواند خودش را نجات دهد و نقشه‌های شوم فرد آزاررسان را نقش برآب کند. بعد از سوءاستفاده، فرد، کودک را به سکوت درباره‌ «رفتار مشترک» وامی‌دارد.
 
او از این اتفاق به‌عنوان «تجربه‌ مشترک» نام می‌برد که باهم داشته‌اند تا به کودک این معنا را القا کند که هر دو به یک میزان در آن نقش داشته‌اند تا کودک حس کند اگر حرفی به والدین خود بزند، خودش هم مورد بازخواست قرار می‌گیرد.
 
چگونه به کودکانمان آموزش دهیم؟
مشکل بسیاری از والدین این است که نمی‌دانند باید از چه الفاظی استفاده کنند. شما می‌توانید بدون به‌کار بردن لفظ آزارجنسی این چند نکته کلیدی را برای پیشگیری به کودکان خود آموزش بدهید. برای چنین آموزشی نیاز نیست پیچیده صحبت کنید.
 
مطمئنا شما بهتر از هر کس دیگری می‌دانید چگونه این کار را انجام دهید. لازم نیست همه حرف‌ها را در یک جلسه و پشت سر هم بگویید. به بهانه‌های مختلف درباره امنیت و مراقبت از خود در قالب داستان، خاطره و... صحبت کنید. یادتان باشد زمانی که کودک حاضر یا مایل به چنین گفت‌وگویی نیست، اصرار نکنید و آن را به موقعیت مناسب دیگری موکول کنید. معمولا کودکان وقتی درباره شخص سومی مثلا در قالب قصه صحبت می‌کنید، راحت‌تر برخورد می‌کنند و کمتر مضطرب می‌شوند. مواردی که باید با کودک درباره‌اش صحبت کرد، از این قرارند:

 

بزهکاران جنسی برای ترغیب کودک ابتدا از مشوق‌های غیرجنسی، مثل خریدن اسباب‌بازی استفاده میکنند

 
1. هر چیزی که با لباس زیر (زیرپوش، شورت و زیرشلواری) پوشانده شود، عضو خصوصی است. هیچ‌کس حق ندارد به آنها دست بزند، هیچ‌کس حق ندارد آنها را ببیند، هیچ‌کس حق ندارد درباره آنها با شما حرف بزند. اگر چنین اتفاقی افتاد، کودک باید «نه» بگوید.

2. بدن کودک فقط متعلق به خودش است و اختیار بدنش هم فقط دست خودش است پس اگر کسی به کودک بگوید به ازای دادن چیزی یا نگه داشتن رازی، باید اجازه دهد او به نقاط خصوصی بدنش دست بزند، کودک باید «نه» بگوید.

3. به کودک یاد بدهید هنگام حمام، پدر و مادر و زمان درمان، پزشک یا پرستار اجازه دارند به بدن او دست بزنند، به شرط اینکه قبلا حتما از کودک اجازه بگیرند. در غیراین صورت، هیچ‌کس مجاز به چنین کاری نیست و کودک باید به هر کسی در این‌باره «نه» بگوید و اگر کسی چنین درخواستی کرد، حتما به فرد مورد اعتمادش این موضوع را اطلاع دهد.

4. «نه» گفتن را به کودکتان یاد بدهید. او باید بداند درمورد آنچه که نادرست می‌داند، حق دارد «نه» بگوید و نباید از «نه» گفتن احساس خجالت یا ناراحتی کند. وقتی کودک «نه» گفتن را یاد بگیرد و آن را حق خود بداند، می‌آموزد که اختیار بدن و احساساتش دست خودش است. به ‌عنوان پدر و مادر شاید برایتان سخت باشد، اما کودک باید «نه» گفتن را در خانه یاد بگیرد. اگر کودک بتواند به اعضای خانواده «نه» بگوید، یاد می‌گیرد به دیگران هم «نه» بگوید.

5. به کودک بیاموزید رازهای بد نباید راز بمانند. کودک باید متوجه باشد بین راز خوب و بد تفاوت وجود دارد. رازهای خوب (مثل خرید پنهانی هدیه) را می‌توان مخفی نگه داشت، اما رازهای بد را باید به فرد مورداعتماد گفت. کودکی می‌تواند چنین کند که اعتمادبه‌نفس و احساس امنیت با والدینش داشته باشد. مهم‌ترین ابزاری که کودک‌آزار از آن بهره می‌برد، وادار کردن کودک به مخفی‌کاری است؛ «این رازی بین من و تو است.» کودک باید بداند که این یک راز خوب نیست و نباید راز باقی بماند.

6. به کودکتان یاد بدهید هنگام نیاز کمک بخواهد. او باید بداند همیشه کسی هست که بتواند به او کمک کند. برای اینکه کودک به شما اعتماد کند باید پایه‌های ایجاد اعتماد را از قبل ریخته باشید. کودکی که دائم به‌‌دلیل اشتباهات کوچک موردانتقاد تند والدینش قرار گرفته، چطور می‌تواند موضوعی به این دردناکی که ممکن است خودش را نیز در آن مقصر بداند با والدینش درمیان بگذارد؟ می‌توانید در قالب داستانی که برای شخص دیگری اتفاق افتاده، به کودک اطمینان‌خاطر بدهید که این احساسات منفی تقصیر او نیست و بیان آنها هم برایش دردسرساز نخواهد بود.

7. حتما در مورد این 4 زنگ خطر با کودکانتان صحبت کنید و از آنها بخواهید این موارد را به شما اطلاع دهند:

1) اگر کسی اندام خصوصی کودک را نگاه ‌کرد یا از کودک خواست به اندام خصوصی او نگاه کند. (زنگ خطر دیداری)

2) اگر کسی حتی در قالب شوخی در مورد اندام خصوصی با کودک صحبت کرد. (زنگ خطر گفتاری)

3) اگر کسی اندام خصوصی کودک را لمس کرد یا از کودک خواست به اندام خصوصی او دست بزند. (زنگ خطر تماسی)

4) بردن کودک به محلی خلوت بدون اطلاع پدر و مادر یا سرپرستش. (زنگ خطر مکانی)

به کودک بگویید در صورت مشاهده هرکدام از این علائم واکنش نشان دهد و در‌باره آن با شما صحبت کند، حتی اگر فردی که این اعمال را انجام داده از بستگان و نزدیکان باشد.

معیارهای تشخیص اختلال پدوفیلی در منابع روان‌شناسی
• تقریبا تمام افراد مبتلا به اختلال پدوفیلی (بچه‌بازی) مرد و نزدیک به دوسوم قربانیان آنها دختربچه‌اند.

• اختلال پدوفیلی غالبا تماس نزدیک و هوس‌آلود با اندام‌های کودک را شامل می‌شود.

• برخلاف تصور، بسیاری از مبتلایان به این اختلال به‌عنوان افرادی خجالتی و درونگرا شناخته می‌شوند که در عین حال رویای تسلط بر افراد دیگر را درسر می‌پرورانند و نهایتا به این ترتیب بر کودکان بی‌دفاع مسلط می‌شوند.

• این افراد در مقایسه با سایر بزهکاران جنسی، بهره هوشی پایین‌تری دارند (به میزان 3 برابر)، غالبا راست‌دست نیستند، به میزان بالاتری سابقه صدمه‌ مغزی داشته‌اند که به از دست دادن هوشیاری منجر شده و تفاوت‌هایی در ساختار مغزی آنها وجود دارد که با روش‌های تصویربرداری از مغز تشخیص داده می‌شوند.

• روان‌شناسان این تشخیص را برای افرادی مطرح می‌کنند که حداقل ۱۶ ساله‌اند و دست‌کم ۵ سال بزرگ‌تر از کودکانی هستند که قربانی آنها می‌شوند.

نقش موسیقی در رشد و تکامل کودک

موسیقی و خصوصا آموزش موسیقی بسیار برای کودکان مفید و پرفایده است .موسیقی برای کودکان از افزایش هوش گرفته تا آرامش و احتماعی شدن بسیار برای آنها کاربردی است.

همان طور که موسیقی برای درمان افراد بزرگسال مورد استفاده است، موسیقی درمانی بر رفتارهای کودکان تاثیر بسیار مثبتی دارد و با ایجاد یک سری تجربیات موسیقیایی در تسهیل گسترش ارتباطات کودکان، احساسات اجتماعی، اعصاب و افزایش هوش آن ها بسیار موثر است. موسیقی درمانی می تواند کیفیت زندگی کودک را در عرصه های مختلف بالا ببرد، نظیر ارتباط کودک با کودک دیگر، کودک و خانواده، ارتباط کودک و پزشک یا معلم! این ارتباطات به وسیله المان های موجود در موسیقی و توانایی نفوذ موسیقی به اعماق روح انسان تسهیل می شوند و در نهایت فضای مثبت و موقعیت عالی برای رشد کودک فراهم می آورند. تاثیر مستقیم بر هر دو نیم کره مغز باعث می شود هماهنگی میان آن ها بیشتر شده، بهره هوشی فرد بالاتر رود.

بر اساس مطالعات جدید، موسیقی‌درمانی می‌تواند به کاهش افسردگی در کودکان و نوجوانانی که دارای مسائل رفتاری و هیجانی هستند کمک کند.

به نقل از سایکسنترال، پژوهشگران دریافتند، عزت‌نفس کودکانی که تحت موسیقی‌درمانی قرارگرفته بودند به‌طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته و میزان افسردگی آن‌ها نیز به‌طور چشمگیری کاسته شده بود.

محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که مهارت‌های ارتباطی و تعاملی در کودکانی که تحت این شیوه درمانی قرارگرفته بودند تقویت‌شده بود.

در این مطالعه ۲۵۱ کودک شرکت داشتند. این کودکان به دو گروه تقسیم شدند. ۱۲۸ کودک در یک گروه تحت مراقبت‌های معمول قرار گرفتند و برای ۱۲۳ نفر دیگر نیز علاوه بر مراقبت‌های عادی، برنامه موسیقی‌درمانی اجرا شد. بررسی نهایی نشان داد که مسائل هیجانی، رشدی و یا رفتاری کودکان هر دو گروه برطرف شده بود و اثرات آن در درازمدت همچنان باقی بود. بااین‌حال موسیقی‌درمانی برای کودکان گروه دوم موجب بهبود آن‌ها شد.

این مطالعه نشان داد که شاید حتی بتوان موسیقی‌درمانی را به‌عنوان بخشی از شیوه‌های روان‌درمانی رایج برای کودکان گنجاند.

نقش موسیقی در رشد و تکامل کودک

در حال حاضر کشورهای توسعه یافته به نقش موسیقی در پرورش استعدادهای کودک و حتی رشد شخصیتی او پی برده و برای آموزش نکات تربیتی از موسیقی استفاده می کنند. آیا می دانید که موسیقی چه اثری بر کودک شما و رشد و تکامل او دارد؟

اثر موسیقی بر جنین

ساده ترین ابزار موسیقی که دارای ریتم است، قلب انسان است که حرکت منظم و آهنگینی تولید می کند و شنیدن صدای ضربان قلب جنین درون شکم مادرش مبین زندگی تازه و نشانه ای دال بر وجود یک انسان است. مطالعه ها نشان می دهد، زن سازی توسط مادر در هنگام بارداری اثر مطلوبی در جنین به جا می گذارد و شنیدن صداهای دلنشین برای جنین خوش آیند است و به رشد بهتر او منجر می شود.

اثر موسیقی بر نوزاد

نوزادان در روزهای اولیه زندگی خود نسبت به صداهای مختلف عکس العمل نشان می دهند. نوازد صداها را می شنود و نسبت به صداهای مختلف واکشن های متفاوتی دارد. اغلب به صداهای ریز با فرکانس بالا واکنش بیشتری نشان می دهد. شاید دلیل آن، حجم صوتی ایجاد شده و ظرافت اندام شنوایی نوزاد باشد که صداهای زیر را سریع و بهتر درک می کند.

او صداهایی با شدت بالا و اصوات ناگهانی را دوست ندارد و این صداها باعث ترس و دلهره اش می شود. اغلب نوزادان نوای خوش، آهنگ های ملایم پیانو و فلوت را می شنوند و احساس آرامش می کنند. ساده ترین و زیباترین موسیقی برای شیرخواران، لالایی مادر است. اکثر نوزادان و کودکان با شنیدن لالایی مادر به خواب می روند و این عمل به صورت واکنش شرطی در او به یادگار می ماند. نوع این موسیقی لالایی در فرهنگ های مختلف متفاوت است، اما همگی از احساس مادر به فرزند سرچشمه گرفته و سینه به سینه انتقال یافته است.

 

آموزش نقاشی به کودکان

آموزشگاه کودکان:آموزش نقاشی به کودکان

سالگی سن تحول و پیشرفت نقاشی در کودکان است زیرا کودک از لحاظ روانی و جسمی رشد می‌کند، ماهیچه‌های او قوی می‌شود و از نظر بینایی چشم‌اش توانایی دنبال کردن و هدایت دست به سمتی را که می‌خواهد، دارد. نقاشی کشیدن در کودکان از این سن با ژست‌های کوچک و کند آغاز می‌شود.

کودکان سعی می‌کنند خطوطی را معمولا از چپ به راست رسم کنند. از آنجا که نقاشی آغازی برای نوشتن است، لازم است کشیدن نقاشی را در کودکان تشویق کنیم. برای کودک زیر 3 سال لازم است برای نقاشی قوانینی را وضع کنیم. مثلا از او بخواهیم تنها روی کاغذ و در چارچوب آن نقاشی کند. در سنین زیر دبستان منظور از آموزش نقاشی این نیست که دست بچه‌ها گرفته و به آنها آموزش داده شود؛ بلکه منظور فراهم کردن فضایی برای رشد خلاقیت بچه‌ها از جمله نقاشی است. حتی بدون کلاس هم خانواده‌ها می‌توانند این فضا را در خانه در اختیار بچه‌ها قرار دهند. بهتر است زیر 3 سالگی بچه‌ها از گواش، آبرنگ و مداد شمعی برای نقاشی استفاده کنند و از چهار، پنج سالگی به بعد خوب است که از مدادرنگی استفاده شود. کافی است یک کاغذ در اختیار بچه‌ها قرار دهید تا هر آنچه که ذهن‌شان است روی کاغذ بیاید. اگر بچه‌هایی در زمینه نقاشی ضعف دارند و مهارت‌های دست‌ورزی آنها ضعیف است، می‌توان آنها را در کلاس نقاشی ثبت‌نام کرد تا مهارت‌های دست‌ورزی آنها قوی شود. وقتی دست قوی شد، مدادگرفتن در دست قوی و کشیدن نقاشی راحت‌تر می‌شود.

نکته بسیار مهم در شکوفایی استعداد نقاشی کودک این است که نقاشی را در فضایی انجام دهد که هیچ‌گونه استرسی از سوی والدین به او وارد نشود. اگر مادر هم استرس داشته باشد که کودک دیوارها را کثیف کند یا روی میز خط بکشد سبب گریز کودک از نقاشی می‌شود. اجازه دهید کودک در مکانی خاص که کثیف شدن آن مهم نیست نقاشی کند. در این صورت کودک بدون هیچ استرسی توانایی و خلاقیت خود را در نقاشی بروز می‌دهد.