آموزش رفتار به کودکان نوپا!

 

وبلاگ آموزشگاه کودکان: آموزش رفتار به کودکان نوپا!

آموزش رفتارها به مانند دیگر ابعاد تربیت و پرورش هرگز امری سهل و آسان نیست اما در اینجا به ارائه چند نکته صحیح و آزمایش شده می پردازیم تا یاریگر شما در اجرای این امر خطیر باشد.

  

هیچ گاه برای آموختن رفتارهای خوب به کودکان نوپا زود نیست . حتی کودکانی که هنوز قادر به صحبت کردن نیستند یاد می گیرند که با کمک دستانشان ارتباط برقرار کرده و منظورشان را برسانند . از آن جایی که برای همه ما یادگیری مفهوم شرکت داشتن و به اشتراک گذاشتن درسی در ازای زندگی است، در دوره سنی شیرین بین 2 تا 4 سال بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است . هم چنین احوالپرسی صمیمانه خصلتی است که بسیاری از افراد کوچکتر می توانند به مدیریت آن بپردازند، اگر بر مبنای یک سری اصول و قواعد تشویق به انجام آن شوند.

 

آموزش رفتارها به مانند دیگر ابعاد تربیت و پرورش هرگز امری سهل و آسان نیست.

  

اما در اینجا به ارائه چند نکته صحیح و آزمایش شده می پردازیم تا یاریگر شما در اجرای این امر خطیر باشیم.

 

با سه جمله کوتاه " لطفاً ، متشکرم و معذرت می خواهم " شروع کرده و وقتی کودکتان معنای این جملات را درک کرد جملات بیشتری را معرفی کنید

 

کودکی که صحبت نمی کند با یادگیری اندکی زبان نشانه می تواند با این جملات ارتباط برقرار کند . به عنوان مثال وقتی از کلمه لطفاً استفاده می کنید همزمان با حرکات بدن علامت آن را بکشید . این کار موجب تقویت علامت و جملات شفاهی و کلامی می گردد و راهی برای برقراری ارتباط به کودک ارائه می کند . با تکرار این موضوع کودک آن نشانه را یاد می گیرد و هنگامی که می خواهد چیزی درخواست کند از آن علامت که به معنای لطفاً می باشد استفاده می کند .

 

مصر و ثابت قدم باشید : یعنی زمانی که رفتاری را معرفی می کنید به آن پایبند باشید و آن ویژگی و خصلت را چندین بار در روز آموزش داده و تمرین نمایید و آن را بخشی از رفتار فردی نمایید. شاید این کار زمان بر باشد اما کودکان بسیار باهوش هستند و گیرایی بالایی دارند . آموزش زود هنگام رفتارها بسیار با صرفه تر از فراگرفتن آنها در بیرون خانه است .

 

مدل و الگوی کودکتان باشید : از آن جایی که کودکان آیینه تمام نمای نوع رفتار و گفتار شما هستند باعث می شوند که شما مراقب رفتار و گفتارتان باشید و موجب بهبود شما می شوند.

 

در مقابل رفتارهای کودک بازبرخوردهایی مثبت داشته باشید: هنگامی که کودکتان برای ادای کلماتش از زبان اشاره استفاده می کند و یا با صبورانه ایستادن در صف و کمک به دوستی که در حال جمع آوری اسباب بازی هایش می باشد به نمایش صفت خود کنترل گری می پردازد بازخورد های مثبتی داشته باشید . بگذارید بدانند که چه رفتارهای مودبانه و محترمانه ای نسبت به دیگران دارند .

 

شکل گیری رفتارهای مثبت یک شبه اتفاق نمی افتد اما وقتی این رفتارها را در عمل می بینید بسیار افتخار خواهید کرد . دیدن نتیجه کارتان در بیرون از منزل ، در ارتباط با دیگران و یا به هنگام ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ خیلی عجیب نیست

 

اوقات شاد و مفرحی را با او داشته باشید : به خاطر داشته باشید که آموزش رفتارها به کودکان اولین مرحله در ترغیب کودکان به بررسی ماورای خودشان می باشد . برخی خانواده ها مشتریان ضد رفتارهایی هستند که همه قوانین را نقض می کند. به منظور تقویت رفتارهای مثبت از جداول هفتگی استفاده نمایید .

 

شکل گیری رفتارهای مثبت یک شبه اتفاق نمی افتد اما وقتی این رفتارها را در عمل می بینید بسیار افتخار خواهید کرد . دیدن نتیجه کارتان در بیرون از منزل ، در ارتباط با دیگران و یا به هنگام ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ خیلی عجیب نیست

 

نکات مهم:

 

** آموزش کودک را از 6 ماهگی وی می توانید شروع کنید . وقتی آنها عباراتی و اشاره هایی چون " بیشتر ، بخور " را یاد گرفتند به معرفی و آموزش عباراتی چون " لطفاً ، ممنونم ، سهم " بپردازید .

 

** مزایای آموزش زبان نشانه به کودک بسیار زیاد است . وقتی آنها بزرگتر شدند از گوشه اتاق می توانید به آنها

 

بفهمانید که تشکر کنند و یا در درخواست هایشان از عبارت " لطفاً " استفاده نمایند .

 

** برای آموزش اهمیت خوب رفتار کردن، از هر فرصتی استفاده نمایید .تا سن 1 سالگی کودک زمان صرف 3 وعده غذا و 2 میان وعده فرصتهای خیلی خوبی برای تمرین هستند .

 

**در دنیای خودتان به هنگام صحبت با دیگران مثل همسر ، بستگان و دوستان هم بصورت گفتاری و هم به صورت زبان اشاره از عباراتی چون " لطفاً " و " متشکرم " استفاده نمایید . در این صورت کودکان شاهد و ارزیاب آنچه می خواهید به آنها آموزش دهید خواهند بود . از پرستاران و مراقبان دیگز کودک هم بخواهید که به شما ملحق شوند .

  

** وقتی حواس کودک متوجه یک وسیله یا رفتار نادرست شده است بطور غیرمستقیم و به گونه‌ای که متوجه نشود، حواسش را از آن موضوع خاص پرت کنید.

 

**موضوعات و ابزار وسوسه کننده ای که کودک در برابر آن نمی تواند استقامت کند از دسترس او دور نگه داریدب برای مثال ابزاری مثل تلفن همراه و یا وسایلی را که احتمال بلعیده شدن و ایجاد خفگی در کودک را دارند، در دسترس قرار ندهید.

 

** اگر کودک رفتارهایی انجام می دهد که برای شما قابل قبول نیست خود را با این رفتارها سازگار نشان دهید و از مخالفت علنی پرهیز کرده و در عوض مثال های مناسبی برای کودک آماده کرده و مثال ها را در مواقع مناسب برای او نقل کنید.

 

** هرگز کودک را تنبیه نکنید. این روش به هیچ وجه و در هیچ شرایطی جواب نمی دهد. همراه با تحسین ، تمرین و صبر پیش بروید .

 

**الگوی رفتاری فرزندانتان باشید . کودکان بطور کلی مثالهای والدین شان را دنبال می کنند . بنابراین مراقب باشید که الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

نقش موسیقی در رشد و تکامل کودک

موسیقی و خصوصا آموزش موسیقی بسیار برای کودکان مفید و پرفایده است .موسیقی برای کودکان از افزایش هوش گرفته تا آرامش و احتماعی شدن بسیار برای آنها کاربردی است.

همان طور که موسیقی برای درمان افراد بزرگسال مورد استفاده است، موسیقی درمانی بر رفتارهای کودکان تاثیر بسیار مثبتی دارد و با ایجاد یک سری تجربیات موسیقیایی در تسهیل گسترش ارتباطات کودکان، احساسات اجتماعی، اعصاب و افزایش هوش آن ها بسیار موثر است. موسیقی درمانی می تواند کیفیت زندگی کودک را در عرصه های مختلف بالا ببرد، نظیر ارتباط کودک با کودک دیگر، کودک و خانواده، ارتباط کودک و پزشک یا معلم! این ارتباطات به وسیله المان های موجود در موسیقی و توانایی نفوذ موسیقی به اعماق روح انسان تسهیل می شوند و در نهایت فضای مثبت و موقعیت عالی برای رشد کودک فراهم می آورند. تاثیر مستقیم بر هر دو نیم کره مغز باعث می شود هماهنگی میان آن ها بیشتر شده، بهره هوشی فرد بالاتر رود.

بر اساس مطالعات جدید، موسیقی‌درمانی می‌تواند به کاهش افسردگی در کودکان و نوجوانانی که دارای مسائل رفتاری و هیجانی هستند کمک کند.

به نقل از سایکسنترال، پژوهشگران دریافتند، عزت‌نفس کودکانی که تحت موسیقی‌درمانی قرارگرفته بودند به‌طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته و میزان افسردگی آن‌ها نیز به‌طور چشمگیری کاسته شده بود.

محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که مهارت‌های ارتباطی و تعاملی در کودکانی که تحت این شیوه درمانی قرارگرفته بودند تقویت‌شده بود.

در این مطالعه ۲۵۱ کودک شرکت داشتند. این کودکان به دو گروه تقسیم شدند. ۱۲۸ کودک در یک گروه تحت مراقبت‌های معمول قرار گرفتند و برای ۱۲۳ نفر دیگر نیز علاوه بر مراقبت‌های عادی، برنامه موسیقی‌درمانی اجرا شد. بررسی نهایی نشان داد که مسائل هیجانی، رشدی و یا رفتاری کودکان هر دو گروه برطرف شده بود و اثرات آن در درازمدت همچنان باقی بود. بااین‌حال موسیقی‌درمانی برای کودکان گروه دوم موجب بهبود آن‌ها شد.

این مطالعه نشان داد که شاید حتی بتوان موسیقی‌درمانی را به‌عنوان بخشی از شیوه‌های روان‌درمانی رایج برای کودکان گنجاند.

نقش موسیقی در رشد و تکامل کودک

در حال حاضر کشورهای توسعه یافته به نقش موسیقی در پرورش استعدادهای کودک و حتی رشد شخصیتی او پی برده و برای آموزش نکات تربیتی از موسیقی استفاده می کنند. آیا می دانید که موسیقی چه اثری بر کودک شما و رشد و تکامل او دارد؟

اثر موسیقی بر جنین

ساده ترین ابزار موسیقی که دارای ریتم است، قلب انسان است که حرکت منظم و آهنگینی تولید می کند و شنیدن صدای ضربان قلب جنین درون شکم مادرش مبین زندگی تازه و نشانه ای دال بر وجود یک انسان است. مطالعه ها نشان می دهد، زن سازی توسط مادر در هنگام بارداری اثر مطلوبی در جنین به جا می گذارد و شنیدن صداهای دلنشین برای جنین خوش آیند است و به رشد بهتر او منجر می شود.

اثر موسیقی بر نوزاد

نوزادان در روزهای اولیه زندگی خود نسبت به صداهای مختلف عکس العمل نشان می دهند. نوازد صداها را می شنود و نسبت به صداهای مختلف واکشن های متفاوتی دارد. اغلب به صداهای ریز با فرکانس بالا واکنش بیشتری نشان می دهد. شاید دلیل آن، حجم صوتی ایجاد شده و ظرافت اندام شنوایی نوزاد باشد که صداهای زیر را سریع و بهتر درک می کند.

او صداهایی با شدت بالا و اصوات ناگهانی را دوست ندارد و این صداها باعث ترس و دلهره اش می شود. اغلب نوزادان نوای خوش، آهنگ های ملایم پیانو و فلوت را می شنوند و احساس آرامش می کنند. ساده ترین و زیباترین موسیقی برای شیرخواران، لالایی مادر است. اکثر نوزادان و کودکان با شنیدن لالایی مادر به خواب می روند و این عمل به صورت واکنش شرطی در او به یادگار می ماند. نوع این موسیقی لالایی در فرهنگ های مختلف متفاوت است، اما همگی از احساس مادر به فرزند سرچشمه گرفته و سینه به سینه انتقال یافته است.

 

راهکارهایی مناسب برای آموزش خواندن به کودکان

چگونه به کودک خود خواندن بیاموزیم؟
آموزش خواندن به کودک، یک روند آموزنده و مفید، هم برای خود کودک و هم برای والدین است. این کار می تواند به منظور انجام کارهای مدرسه یا تنها برای رشد و پیشرفت وی باشد. می توانید آموزش خواندن را در منزل شروع کنید. کودکان، خواندن را در زمان کوتاهی می آموزند، اگر از ابزار و شیوه های مناسبی استفاده کنید.

1_ کودکتان را به کتاب خواندن مدام، عادت دهید
کسب مهارت در هر کاری، بدون تداوم در انجام آن سخت است. برای اینکه کودک شما به کتاب‌ خواندن علاقه مند شود، باید دائما او را به خواندن وادار کنید. اگر برایتان مقدور است از زمان خردسالی کودک آغاز کنید و تا سن ورود به مدرسه ادامه دهید. کتاب هایی که مناسب سن و در سطح فهم ‌او هست را تهیه کنید و برایش بخوانید (روزی ۳ تا ۴ کتاب).

زمانی که بزرگتر شد و به دبستان رفت، آرام آرام شروع کنید به خواندن کتاب هایی با سطح بالاتر. (سعی کنید داستان هایی را انتخاب کنید که به آنها علاقه مند باشد). به دنبال کتاب هایی بگردید که شیوه های خواندن متفاوتی دارند. به این منظور که کودک خود را نیز در خواندن کتاب شریک کنید. به طور مثال، کتاب هایی که دارای صفحات لمس کردنی، بازی و یا بو هستند.

 

2_ الگوی خوبی برای او باشید
به او‌ نشان دهید که کتاب خواندن برای خود شما جذاب است. هر روز موقعی که رفتارتان را رصد می کند، ده دقیقه به خواندن ‌مشغول شوید با این هدف که ببیند به این کار اهمیت میدهید. حتی اگر‌ یک ‌کتابخوان جدی نیستید. چیزی برای خواندن پیدا کنید، یک مجله، یک روزنامه یا کتاب آشپزی. او وقتی می بیند که شما به مطالعه ی کتاب اهمیت می دهید، خود به خود به این کار علاقه مند می شود.

کودک تان را در جریان کتاب خواندنتان قرار دهید. اگر ‌چیزی می خوانید که برای او قابل درک هست، تعریف کنید. کلمات را روی صفحه به او نشان دهید، تا به او در برقرار کردن ارتباط میان کلمات روی صفحه و صداهائی که کلمات را شکل می دهند کمک کنید.

3_ سئوالات مشارکت دهنده مطرح کنید
قبل از اینکه کودک شما خواندن بیاموزد، چگونگی فهم و درک مطلب را یاد می گیرد. زمانی که داستان را با صدای بلند می خوانید، سوالاتی راجع به داستان یا شخصیت ها بپرسید. به طور مثال: "سگ رو می بینی؟"، "اسم این سگ چی بود؟". زمانی که درک و فهم کودک بیشتر شد، می توانید سوالات پیچیده تری مطرح کنید. به کمک این سوالات می توانید قدرت تحلیل کودک تان را افزایش دهید. این کار قبل از سن 4-5 سال ممکن نیست.

4_ کتاب ها را در دسترس بگذارید
اینکه در خانه تان کتاب باشد اما در دسترس کودک نباشد، ایده ی جالبی نیست. کتاب ها را روی زمین و در فضاهای باز بگذارید، به این منظور که بتواند آن ها را در بازی های خود وارد کند.
وقتی که کودک تان به راحتی توانست کتاب ها را بخواند و در دست بگیرد، مراقب باشید که آن ها تمیز بوده، ضمن اینکه خیلی هم گران نباشند. می توانید برای خود، یک کتابخانه ی اختصاصی تدارک ببینید. محلی برای کتاب خواندن، نزدیک کتابخانه ایجاد کنید. چند بالش کوچک، پتو و صندلی راحت تهیه کنید. همچنین کیک و نوشیدنی ‌و خوراکی.

5_ به یک کتابخانه دسترسی داشته باشید
این کار‌می تواند به دو صورت باشد. کتابخانه ی کوچکی در منزل خود تهیه کنید و چند کتاب قابل فهم و در سطح کودکتان در آن قرار دهید، و یا به صورت هفتگی، به کتابخانه ی عمومی محله ی خود بروید. داشتن تعدادی کتاب زیر بغلتان، اشتیاق فرزند شما را (به خصوص اگر کمی بزرگ شده باشد)، برای مطالعه بیشتر و دامنه ی واژگانش را وسیع تر خواهد کرد.
بازخوانی یک کتاب را تنها به این دلیل که قبلا چند بار آن را خوانده اید از دست ندهید.

 

قبل از اینکه کودک شما خواندن بیاموزد، چگونگی فهم و درک مطلب را یاد می گیرد

 

6_ شروع به دخالت دادن کلمات صدا دار کنید
قبل از آموزش الفبا به کودکتان، به او کمک کنید تا بداند خطوط یک صفحه با کلماتی که ادا می کنید رابطه مستقیم دارد. وقتی با صدای بلند کتاب می خوانید، هر کلمه ای را که بیان می کنید با انگشت نشان دهید. این کار به کودکتان‌ کمک می کند که رابطه ی کلمات و خطوط روی صفحه را با کلماتی که شما می گویید، از نظر آوایی فرا بگیرد.

7_ از به کار بردن کارت های "کمک حافظه" خودداری کنید
مدتی است بعضی شرکت ها اعلام می کنند که کارت های کمک حافظه برای کودکان خردسال و پیش دبستانی ایده آل است. این ابزار به هیچ وجه به آن ها خواندن را نمی آموزد، بلکه به‌ کودکان، برقرار‌ کردن رابطه ی بین یک تصویر و یک ‌کلمه را با به کار‌گیری تصویری متناسب یاد میدهند. به طور کلی کارت کمک حافظه، شیوه ی کارآمد و مفیدی برای آموزش خواندن نیست. سعی کنید از این کار‌ خودداری کنید.

8_ حروف الفبا را به کودکان خود بیاموزید
زمانی که درک کودک شما از کلمات بیشتر شد، شروع به تبدیل کلمات به حروف ‌جداگانه کنید. درست است که آموزش الفبا همراه با شعر و آهنگ، معمول ترین روش آموزش حروف است، اما سعی کنید خلاقیت به خرج دهید. هر حرف را با نام آن توضیح دهید. اما فعلا خودتان را برای آموزش صدای هر حرف به دردسر نیندازید.

سعی کنید با هر‌ حرف یک بازی انجام دهید. مثل بازی توپ (به این صورت که حروف الفبا را روی زمین بچینید تا فرزندتان توپ‌ را به سمت حرفی که از او می خواهید، پرتاب کند) یا از او بخواهید که حرف مورد نظرتان را در وان حمام صید کند. این ها بازی هایی هستند که او را در ارتقاء در‌چندین سطح تشویق میکند.

9_ کلمات هم آوا را به کودک خود بیاموزید
برای کودک، مَتَـل های کوتاه بخوانید و سپس لیستی از کلمات هم آوا مثل: آب، تاب، قاب و ... تهیه کنید. کودک شما کم کم با کلماتی که در اثر ترکیب حروف ایجاد می شوند، آشنا می شود.

 

10_ برای کودک خود داستان های کوتاه تعریف کنید
احتمالا زمانی ‌که فرزندتان شروع به خواندن بکند، دبستانی ‌خواهد بود و آموزگارش مطالب و تکالیفی را به او خواهد داد. تشویقش کنید که تکالیفش را با به کار گیری تکنیک های آواشناسی انجام دهد. زمانی ‌که دایره لغاتش افزایش یافت در سطحی است که معنی داستان ها را بهتر متوجه می شود. به کودکتان اجازه دهید به تصاویر کتاب نگاه کند، این کار تقلب به حساب‌ نمی آید. تصاویر و ارتباط آنها با کلمات، برای ‌فهم مجموعه ی کلمات مفید خواهد بود.

11_ از‌ کودکتان‌ بخواهید برایتان داستان تعریف ‌کند
بعد از هر‌بار‌ خواندن، از ‌کودک خود بخواهید برایتان داستان‌ را تعریف ‌کند. او را وادار کنید جزییاتی را به داستان اضافه کند، اما منتظر یک داستان ساخته و پرداخته شده نباشید. یک روش جالب و سرگرم‌ کننده، استفاده از عروسک ها به جای شخصیت های داستان است؛ به این ‌صورت که کودک به کمک آن ها برایتان داستان را تعریف ‌کند.

12_ سئوالاتی راجع به داستان مطرح‌ کنید
مثل زمانی ‌که شما‌ برای کودک تان داستانی می خوانید و او سوال می پرسد، هر بار‌ که ‌کودک تان قصه ای تعریف می کند، شما نیز از او سوالاتی راجع به داستان بپرسید. ممکن است در ابتدا جواب به سوالات شما برای او سخت باشد، اما با گذر زمان، مهارت لازم برای پاسخ دادن به سئوالات شما را کسب خواهد کرد.

 

فهرستی از سوالات تهیه کنید که کودک شما بتواند آن ها را بخواند. توانایی درک سوالات، تقریبا به اندازه ی پاسخ دادن به آنها مهم است. با سوالات مستقیم و مشخص شروع کنید، نه با سوالات مفهومی، به طور مثال:
"شخصیت اصلی داستان چه کسی بود؟" (صحیح)
"چرا شخصیت اصلی شکست خورد؟" (غلط)

13_ هم زمان با خواندن، نوشتن را نیز به او بیاموزید
خواندن، ‌پیش در آمدی برای نوشتن است، اما زمانی که کودک توانایی خواندن را به دست آورد، به او همزمان در یادگیری نوشتن کمک کنید. اگر همزمان ‌نوشتن را بیاموزند، خواندن را نیز راحت تر و با سرعت بیشتری فرا خواهد گرفت. به خاطر سپردن حروف، خوب گوش دادن به آوا ها همراه با نوشتن، هوش نوآموزان را تقویت خواهد کرد. بنابر این به او نوشتن حروف و کلمات را بیاموزید.
به خاطر داشته باشید، زمانی که فرزند شما بتواند کلمات را هجی ‌کند، توان خواندنش نیز بهتر خواهد شد. به آرامی پیش بروید و انتظار نداشته باشید که او بی نقص باشد.

14_ به واداشتن کودکتان به خواندن ادامه دهید
از آنجایی که لذت خواندن را قبل از رفتن به مدرسه به او چشانده اید، سعی کنید این حس را با مطالعه ی روزانه افزایش دهید. وقتی شما برایش کتاب بخوانید، درک صحیح تری از تلفظ کلمات و آوای آن ها به دست خواهد آورد، تا آنکه خودش درگیر این دو باشد.

15_ از کودکتان بخواهید با صدای بلند برای شما بخواند
هنگامی‌ که فرزندتان کتاب را با صدای بلند بخواند، شما مهارت خواندنش را بهتر ارزیابی خواهید کرد. با این کار، او مجبور است آهسته تر بخواند تا کلمات را بهتر تلفظ کند. از‌متوقف ‌کردن‌ فرزندتان به‌ منظور تصحیح کردنش، خودداری‌ کنید. این‌ کار ‌می تواند باعث قطع شدن رشته ی افکار او شده و او را در فهم آنچه می خواند دچار مشکل کند.

خواندن با صدای بلند، نباید به کتاب و داستان ‌محدود شود. هر بار کلمه ای را دید، از او بخواهید که آن را با صدای بلند تلفظ کند. تابلوهای تبلیغاتی، نمونه های خوبی برای آنچه فرزندتان هر روز می بیند هستند و می تواند به او اجازه دهد خواندن با صدای بلند را تمرین کند.

توصیه
- اگر ‌کودک ‌شما حوصله ی یادگیری‌ خواندن ‌را ندارد و‌ نگاه کردن به تلویزیون را ترجیح میدهد، او را تشویق کنید تا زیرنویس ها را بخواند.

- اکثر ‌کودکان، خواندن را از ۴ سالگی (یا زودتر) ‌شروع می کنند، بنابراین می توانید برای کودکان حدود ۴ سال، آموزش صداها و حروف الفبا را شروع کنید. برخلاف آنچه قبلا گفته شده، کودکان خردسال نمی توانند خواندن را بیاموزند. آن ها فقط می توانند چند شکل را تشخیص دهند. اکثر ‌کودکان تا قبل از ۳ یا ۴ سالگی، توان ذهنی که به آنها این اجازه را بدهد به دست نیاورده اند.